Recensie | Joachim Cooder – Over That Road I’m Bound

De grootvader van de countrymuziek wordt hij genoemd: Uncle Dave Macon, een markante figuur die in de jaren 20 van de twintigste eeuw deze bijnaam verdiende met zijn cabaretachtige optredens, zijn banjospel, maar zeker ook als songwriter. Een kleine honderd jaar later neemt drummer, percussionist en zanger Joachim Cooder de taak op zich dit repertoire af te stoffen, dat hij dankzij het huiselijke banjogepingel van vader Ry Cooder al sinds zijn jonge kinderjaren kent. Op Over That Road I’m Bound schroomt hij niet het werk te transformeren tot precies de vorm waar hij zich comfortabel bij voelt. Waar nodig voegt hij bijvoorbeeld wat tekst toe. Niet de banjo maar de elektrische mbira – een Afrikaanse duimpiano – is het overheersende instrument. En hoewel technisch niet de beste zanger, heeft Cooder een prettige stem. Over de hele plaat ligt een soort dromerige waas, die deze antieke nummers onverwacht modern laten klinken.

https://www.muziekweb.nl/Link/JK247708/Over-that-road-Im-bound-The-songs-of-Uncle-Dave-Macon