De Amerikaan Chuck Johnson bracht onder verschillende artiestennamen albums uit, gevuld met vrijwel uitsluitend gitaarmuziek. Het woord ‘muziek’ kan op zijn vroege experimentele werk zelfs wel weggelaten worden; zijn latere werk wordt ook wel country-postrock genoemd. In het door bosbranden en gentrificatie geplaagde Californië, zagen Johnson en veel andere creatievelingen de afgelopen jaren hun betaalbare studio’s en werkplaatsen verloren gaan. Om herinneringen aan deze locaties levend te houden dook hij in zijn persoonlijk archief. Hij slaagde erin galm en echo’s te onttrekken aan opnames die hij eerder had gemaakt op enkele verloren locaties, om ze vervolgens toe te passen op The Cinder Grove. Voor de beschrijving van de geluiden op dit album is de term ambient dus dubbel op zijn plaats. Er is een hoofdrol voor de pedal-steelgitaar, die naadloos overloopt in de geluiden van de synthesizers en electronica. Het gevoel van verlies dat doorklinkt in de stukken is somber maar niet zonder optimisme. Een op bijzondere wijze gedocumenteerd rouwproces.
