Recensie | Silvia Pérez Cruz – Farsa (género imposible)

Het Spaanse woord ‘farsa’ – oorpsronkelijk ‘farce’ of ‘klucht’ – heeft in de loop van de tijd de negatieve betekenis ‘voorwendsel’ gekregen. Maar is voorwenden wel echt zo negatief? In de kunsten niet, concludeerde de Catalaanse zangeres Silvia Pérez Cruz. Het voorwenden is zelfs, in meer of mindere mate, de gemene deler van kunstdisciplines als muziek, dans, film, theater en poëzie. Dit gegeven motiveerde haar te onderzoeken hoe haar muziek zich tot de andere kunstdisciplines verhoudt. Farsa bevat bijvoorbeeld nummers die Pérez Cruz schreef voor samenwerkingen met een flamencodanseres, als bijdragen aan (animatie)-films en als onderdeel van theaterprojecten. Vol overtuiging zoekt ze in elk stuk vanuit een folklore-basis het avontuur op. De ver uiteenlopende arrangementen creëren mooie contrasten en met haar stem zoekt ze extremen op. Maar alles klinkt bovenal oprecht en eigen. Dat mag gerust ironisch heten voor een plaat met zo’n titel. 

https://www.muziekweb.nl/Link/HEX15359/Farsa-G%C3%A9nero-imposible